Psychologiczne kompetencje menedżera

Świetny kierownik to nie tylko osoba z niezbędnym doświadczeniem, ukończonymi kursami i szkoleniami, oraz odpowiednim wykształceniem. To także osoba o konkretnych i wysoko rozwiniętych umiejętnościach psychologicznych, które nie tylko pozwalają jej kierować innymi współpracownikami, lecz również wydawać decyzje przynoszące pozytywne rezultaty. Psychologiczne kompetencje można podzielić na dwie główne grupy: cechy osobowości oraz zachowania asertywne.
Jeśli mówimy o cechach osobowości, to przede wszystkim należy wymienić takie umiejętności jak:

• konsekwencja w działaniu
• wiara w swoje możliwości
• życzliwość i pozytywny stosunek do innych
• kreatywność, innowacyjność
• radzenie sobie ze stresem, panowanie nad emocjami
• wytrwałość i cierpliwość
• wysoki system wartości

Wymienione walory zdają się być tak oczywistymi, iż nie ma nawet potrzeby aby je indywidualnie roztrząsać. Tym bardziej, mogło by się to wydawać bezzasadnym, jeśli uwzględnilibyśmy fakt, że dobry manager to osoba, która charakteryzuje się pełnym wachlarzem możliwości, a nie jedynie wybranymi, pojedynczymi cechami. Nie wystarczy bowiem być konsekwentnym w swoim działaniu i wierzyć we własne możliwości, jeśli w tym samym czasie brakuje nam kreatywności czy pozytywnego stosunku do współpracowników i kontrahentów.

Zachowania asertywne oznaczają natomiast szacunek zarówno wobec nas samych jak i innych osób. Jest to dość rzadka umiejętność polegająca na możliwości wyrażania naszych myśli czy opinii w sposób zrozumiały, jasny oraz klarowny. Doskonały manager potrzebuje tych kompetencji aby potrafił zadbać o interes firmy, nie pozwalał sobą manipulować a zarazem był w stanie egzekwować pożądane zachowania od podwładnych ale również i kontrahentów. Jakie komponenty asertywności wydają się być kluczowe na stanowiskach kierowniczych? Powinniśmy zaliczyć do nich: samoświadomość, poczucie własnej wartości, koncentrację na wybranym celu oraz higienę psychiczną.

Dlaczego samoświadomość jest tak niezbędna na stanowiskach managerskich? Ponieważ to ona predysponuje działania kierowników. Dzięki niej wiedzą jakie zachowania pomagają im dochodzić do postawionych wcześniej celów, nad jakimi dziedzinami powinni jeszcze popracować, oraz czego oczekują od swoich współpracowników czy też podwładnych.

Poczucie własnej wartości a dokładnie, umiejętność jej budowania i rozwijania, zdają się być również niezbędne. Mało kto bowiem, jest w pełni zadowolony ze swojej osoby, a tylko w sytuacji kiedy w pełni uwierzymy w siebie, będziemy w stanie dążyć do oczekiwanych rezultatów, będziemy mogli zaoferować innym, to co jest w nas najlepsze i co może przydać się w osiągnięciu zamierzonych przez całą grupę rezultatów.

Koncentrowanie się na wybranym celu może nam natomiast zaoszczędzić wielu problemów. Nie ma nic gorszego aniżeli manager, który całymi godzinami roztrząsa co może pójść nie tak. Oczywiście ważne jest abyśmy byli świadomi zagrożeń, które mogą się pojawić na drodze do realizacji projektu, ale ciągłe debatowanie o nich może zadziałać jak samospełniająca się przepowiednia. Nie ma potrzeby ciągle krakać, bo rzeczywiście możemy ściągnąć na siebie sytuacje, które nie do końca są przez nas wyczekiwane. Gdy zaś ustalimy cel i skupimy się na dążeniu do jego osiągnięcia, nie istotne będą dla nas małe przeszkody, które mogą pojawić się w trakcie projektu. To sam wynik będzie dla nas istotny i pozwoli nam dostrzec różnice między tym co przynosi rezultaty na krótką metę a tym, co będzie miało wymiar pozytywny w okresie dłuższego czasu.

Higiena psychiczna wydaje się być również kluczowa. Jeśli sami o siebie nie zadbamy, to nie liczmy, że zrobi to ktoś za nas. Wiem, wiem, każdy manager ma czas pracy zadaniowy co nie jest oczywiście równoznaczne z ośmiogodzinnym. Nie oznacza to jednak, że nie mamy prawa czasami wrócić najzwyczajniej w świecie do domu. Ile bowiem czasu jesteśmy w stanie nie wypoczywać. Jakimi kierownikami staniemy się jeśli nie zapewnimy sobie odpowiedniej higieny psychicznej i fizycznej. Ważne jest abyśmy zdali sobie sprawę z faktu, że nie wszystko musimy robić i nadzorować osobiście. Nie bez powodu wybraliśmy bowiem takich a nie innych pracowników, a tym samym możemy a nawet powinniśmy przydzielać im obowiązki i pozwolić pracować samodzielnie, bez ustawicznej kontroli.

Zreasumujmy omawiane powyżej podpunkty. Manager posiadający psychologiczne kompetencje jest człowiekiem nie agresywnym, czy wręcz przeciwnie- uległym, ale osobą efektywną, stanowczą oraz demokratyczną. Najistotniejszym wydaje się fakt, żeby szanował siebie i innych. Doceniał inteligencję współpracowników ale także swoją. Dbał o własne prawa ale również pamiętał, że takowe posiadają również podwładni, czy współpracownicy. Doskonały manager nie może być po prostu świetnie wyszkoloną maszyną, ponieważ gdyby taka sytuacja miała rzeczywiście rację bytu, kierowałyby nami komputery a jednak z jakichś przyczyn, tak się nie dzieje. Manager powinien nie tylko wiedzieć, ale także czuć.